Gönül ehli ile yarışa kalkma
Dil ile konuşur göz yorulunca
Bir mısra sarkıtır dudaklarından
Tel ile konuşur saz yorulunca

Ömür tezgahında sevgi dokutan
Gönül pınarından rahmet akıtan
Yaprağa dil olup vezin okutan
Göl ile konuşur kaz yorulunca

Bir gövdeye nice keder sığdırmış
Kutup yıldızına boyun eğdirmiş
Güneşin saçını yere değdirmiş
Yel ile konuşur güz yorulunca

Yuvasından düşen kuşa ağlayan
Nerde bir kız görse çeyiz bağlayan
Bazen deli poyraz bazen çağlayan
Sel ile konuşur buz yorulunca

Buluta içlenip suya darılmaz
Güneşe üfleyip boşa yorulmaz
Bir yol vardır başka yoldan varılmaz
El ile konuşur diz yorulunca

Erguvani renkten renge boyanır
Beş yüz derecede akmaz dayanır
Her gün şafak ile birlik uyanır
Dal ile konuşur söz yorulunca

Sevgi israf eden musluğu kısar
Özünü güneşin önüne asar
Ayağını kirli şeye sert basar
Al ile konuşur köz yorulunca