Kaptırdım gönlümü şiir okurken,
Dil vurdu, sen vurma vurulmuşum ben.
Daha açılmamış taze domurken,
Gül vurdu, sen vurma derilmişim ben.

Ben kendi halinde yaşayan kuldum,
Sevgi arar iken bak neyi buldum.
Bir yerden bir yere tozdum, savruldum,
Yel vurdu, sen vurma sürülmüşüm ben.

Düşmüşüz bir yola gideriz tek tek,
Dünya senin olsun bana ne gerek.
Nice sözler duydum zehir zemberek,
Kul vurdu, sen vurma darılmışım ben.

Düştüm bir magmaya yandıkça yandım,
Belki yanmaz idim ben sana kandım,
Takatim kalmadı artık dayandım,
Tel vurdu, sen vurma gerilmişim ben.

Zaman döndü, Yecüc Mecüc türedi,
Hor kullandım vakti, bitti kredi,
Ömür aktı gitti yaş altmış dedi,
Yıl vurdu, sen vurma yorulmuşum ben

Hep sana yonttuğu için keserin,
İyi bak bu eser senin eserin,
Mahir’e kaldı mı? Gönlünde yerin,
El vurdu, sen vurma kırılmışım ben
Sen diye mehtaba sarılmışım ben.

Mahir Başpınar / 19.01.2021