Gönülden geçen hangi sessiz gemi?
Bir koşu sevdiğime delalet
Pervane olan elbet:
Kıblemde saklı rivayet.
Sözcükler efsunlu bir baş eğiş
Aslında dik başlı kalemin nazarında
Göğe konan bir kuş gibi çırpındığım o sefalet
Bir susup bin yazdığım
Beylik bir efkârdan da öte
Diri teninde bulutların
Uçmakla ölmek arasında gidip geldiğim.

Her saklı dündür ufkun s/üzgün suru
Aşkla kıyama duran bir vakittir belki de
Gelgeç mizaçlarında şairin
Kelamı bandığım görünmezin sancısıdır
Üstelik içine çektiği nefeste saklı.

Şiarı rüzgârın
Uçuşan yelesi ölü atın
Öykündüğüm neyse yerli yersiz
Öldürmekse sefil nefsi
Tebessümler eşliğinde vuku bulan bir sanrının
Nezdinde atan şafağa sunduğum bir asalet.

Ait olduğum mu sandığım mı?
Sarmalı evrenin içimde saklı
Sözcük cumhuriyeti belki de söylenmeyen efkârı
Günün
Kasıtsız ölen bir hükümde sevdalı
En çok belirsizlikten kasıt
En çok azlıkta saklı
Çoğalan hüzün katıksız esen
Yüreğin inhisarı.

Elbet göğe kayıtlı bir kuş gibi
Endamlı gölgelerin hicabı
Aksıran sesinde solan güneş
Aksayan sözcüklere imgelerle ettiği ateş.

Bir sancak ki tutunduğu
Bir şeref ki sunan Rabbi
Her karede esen tebessüm ve huzura odaklı
Su küresinde saklı bir damlanın
Gözünden düşen yaşına sadık aşkla
Yere göğe sığmayan bir mutluluk
Tutuşan nuruna da eşlik eden.

Bir masalın firarı yürekten
Bir şahikanın gözünde saklı
Dolmuş miadı
Şiirden de öte
Kılavuzu elbet bülbül
Açmayan gülün son istirhamı.