Kalabalık bir cadde de, yalnızlığında kaybolmuşum
Yürüyorum, Lazlar caminin önü sıra, aklımda sen
Kar yağıyor lapa lapa, kuğulu park çoktan buz tutmuş
Ruhum soğuk, kalbim yaralı, ah o gülüşün, üşüyorum
Bedre deresi nasılda çağlıyor gör, adeta coşmuş
Çınarlar, son kavruk yapraklarını dökmeye koyulmuş
Dallarında çıt yok, kuşlar sen gibi yuvadan uçmuş

Alanyurtun en yüksek tepesinde seyire durmuşum
Boğazköy barajı cam gibi ışıldıyor, suya doymuş
Bu tepeyi hiç unutmam, jandarmalar devriye olmuş
Sedir cafedeyim, her yerde sana dokunur olmuşum
Okul yolu boş, kimsesiz, her yere özlemin savrulmuş
Dalıp gitmişim hayale, kendimi Cerrah’ ta bulmuşum
Her adımda ayak izime karlar doldu, kaybolmuşum


Uludağ dumanlı, sisli, karşıdan selamlıyor bizi
Bir gün daha eksildi, çoktan oldu akşamın seheri
Bak, Özdilek’te alışveriş etmeye gelmiş insan seli
Kavaklar altı mezarlığı, hüznümün en derin yeri
Gençlik güzeldi, artık yıllar kayboldu, yollar eskidi
Aşkınla meşkinle ne de çok sevmiştim, İnegöl seni
Hiç çıkmıyorsun inan aklımdan, her şey ilk gün ki gibi...