Aklım ardiye gibiydi
bir sürü hurda
hani olur da
gün gelir lazım olur diye diye

çıktım tel üstünde yürümeye
yürüyorum
üstünüze afiyet
sizi bir garip görüyorum yukardan

siz de çıksanıza buraya atınıza atlayıp
çıkması kolay
inmesi zor
benim başım dönüyor

deniz burdan çok hoş görünüyor
öfkeli bir bulut gibiydim
yağmaya durduğumda
bir yıldız uzatıp tuttu elimi

üstünüze afiyet
bu günün sonunda şair olmuşum aniden
salgınmış grip bu kez adı ne acaba

işte böyle uyduruk şeyler yazıp
gece olunca balkabağına dönüyorum
evde bir de ceviz olsa
tadından yenmez bu hikaye

her yanım ağrıyor
gülüşüm tepetaklak
düştü düşecek
ateşim eksilerde
üşüyorum

sıtma mı oldum ne

bu kez Şubata taktım kafayı
ben gibi yirmi dokuza çıkmaz
yirmi sekizden gitmez
bastıbacak

sonra havalandırıp aklımı çıktım ardiyeden

tel üstünde yürüyorum
aşağıya bakamıyor
çıkamıyorum yukarıya
yer çekimini bekliyor aklım
saat on iki oldu
döndüm dönüşecem balkabağına

ben havalandıkça senin esas duruşun
aklıma küpe olsun

bu gün biraz şair gibiyim
bir sürü yalandan sonra
ne olacaktım yani
üstünüze afiyet

10/Aralık/2011/Cumartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 10.12.2011 15:09:00 Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR Yüksel Nimet Apel Şiirleri SONRAKİ ŞİİR

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.