Bir annenin kaybolan yavrusuna kavuşması
tam da uçurumdan düşecekken
bir dost elin uzanması
karın elif elif yağması bembeyaz
çorak yüreğimize
gece yarısı şen şakrak çocukların kartopu oynaması
gibi şeyler oluyorken
karlı köy yolunun kıvrımına uzanıyor ellerim
omuzunda iki kova su salınıyorsun evine doğru
bir ağrı bir ağrı omuzlarımda ama gözlerim ışıldıyor
sen geliyorsun gözlerimin önüne kızarmış ellerin
ben ağlıyorum

Ayyıldız bayrağa sarılı ölümler
ekmek parası düşman korkusu ayrılıklar
bulut bulut geçerken gözümün önünden
seyranlar ocağında gevrek pişerken
bir yayla çiçeği gibi al yeşil bindallı içinde
gözleri ışıl ışıl gülen bir sen
düşüyor aklıma
ben ağlıyorum

bilmiyorum neden ki
bir düğünde herkes gülüp oynarken
ben diyorum bu gelin kız annesinden ayrıldı
bu oğlan şimdi kim bilir ne kadar borca girdi
işi var mı evi var mı yarın ne yiyecekler?
sel gibi sorular başımdan dökülünce
bu düğün senin değil biliyorum
ama duvağın altında seni düşünüyorum yine
ben ağlıyorum

şehirler de kaybolana kavuşana
gurbetler de özlemlere hasretlere
türküler de et tırnaktan kana kana ayrılana
yaralar kabuk bağlamıyor hiç
içim parçalanıyor içim
yazık yazık diyorum içimden
“bizim mi sandı yoksa
bu nasıl bir şey! deli mi ne?”
diyor gözyaşlarımı görenler
senin mutlu mesut yaşadığını biliyorum
sen değilsin bunlar derken de
ben ağlıyorum

bir arıza mı var yoksa bende?
gözyaşı mı çok içimde?
aha bu satırları yazarken parmaklarım
değmeyen siyah örgülü saçların geliyor hatırıma
ben yine de ağlıyorum
sen de ağlıyor musun?

18/01/2021 yağmur…