Bir feryat yükselir semaya doğru,
Mazlumun bu âhı gökleri deler.
Yüreğe değerse gözyaşından su,
Gövdeyle birlikte kökleri deler.

Dünyada güçlüler, masumu vurur,
Düşünmez ki zalim, hesap çok çetin.
Mazlumun duası ta arşa varır,
Zaman aşımı yok o adaletin.

Yakarış Allah’a hemen ulaşır,
Duramaz önünde asla bir engel.
Perde yok arada, Hakk’la kaynaşır,
Zalimler öderler en büyük bedel.

Samimi olanlar mükâfat görür,
İçinde sır olmaz akar dışına.
Ateş münafığı sarar ve bürür,
Neler gelir kibir yüklü başına.

Rab kaderimizi güzel eylesin,
Çile çektirmesin ömür boyunca.
Kul hep iyi olsun, iyi söylesin,
Güzellikler bulsun kabre koyunca.

Ölümden kaçış yok, gelecek bir gün,
Ah alma mazlumdan sınav zor olur.
Orada faydasız, şöhret, şan ve ün,
Sadece yaptığın amelin kalır.

İyiliğin çoksa artar umudun,
Son günün gelince sürur bulursun.
Duayla, tekbirle gider tabutun,
Ebedi âlemde mutlu olursun.

Son anda duyarsın Azrail’den ses,
Korku mu, umut mu? Kaplar bedeni.
Manen hissedersin melekten nefes,
Dönüşü yok yolun, salmaz gideni.
SALİH SEDAT ERSÖZ