Düşlerdi ikrarla ve itibarla buluştuğumuz
O devasa göğün kulaklarında nameler s/üzülen
Haşmetli bir sevda masalı adeta
Yıldızların sihrinde saklı vaveyla
Kundaklanan yürekte saklı illa ki metanet
Aşkın hırkası
Ve o hüzünlü sarnıç
Ölsek de ne ala ne ala…

Şems’in rüzgârı
Mevlana’dır aşkın kıblesi
Her kırıntı her sızıntı hulasası ömrün
Ve veda hutbesi sevgilerin
ç/ağladığı o hüzünlü secdede
Buluşmaksa İlahi Aşkın varlığına
Kanaat ettiğimiz kadar da hayata
Minnetle metanetle sevip serildiğimiz
Hece hece masal
İmgeler koyu bir hayal.

Açık teninde efkârın
Üstü örtülü bir yemin de değil ettiğimiz
Ne çok kendimize hükmedip
Kolaydır hem ölü kılmak nefsi
Semazen bir sevda
Etekleri dönenen.
Kıblesi ömrün
Matemle devinen.

Marifet elbet aşkta saklı
Sedası göğün
Minnet etmeden tekelinde evrenin
Aşk olduğumuz aşkla ördüğümüz
Aşksız geçen ömre sunumu lanetin
Şerde bile hayır saklı madem
Sefasını sürmek masumiyetin ve melek yüreklerin.

Hala ve hala saklı olduğumuz kubbenin
S/üzgün yüzünde izafi bir resim elbet
Elemle yüklü bir mavi göğün
Beyaza duyulan hürmetin
Kararsa da gök kubbe
Yeter ki kararmasın yüreğin meltemi
Acımızla aşkımızla diri
Alası ömrün evrenin
Severek ihya ettiğimiz bir rüya adeta
Aşkın mabedinde ıslanan bir veda.

Koşulsuz sevmekse dünyayı
Hayatın bahşettiği nice rahmet
Huşu içinde yaşamak olsa gerek dirayet
Yüklendiğim her hece ve merhamet
En büyük Mevla’nın katında
Ah, bir kabul görsek bir her sefil varlıkta
Saklı iken bitimsiz bir sevda
Elbet nasiplendiğimiz her acı ve sefa.

Metruk hicvinde yalanın
Aşka ve doğruya doymayan biz sevdalı semazenler
Hikmeti benliğin
Kuş gibi çırpınan yürekte saklı keramet
Elbet öğretilerin ve aşkın hatırına
Sonunda varacağımız hidayet
Öncesi çektiğimiz her acı
Varlığın da yankısı elbet
Severek çoğaldığımız içten edilen duada
Saklı selamet en çok Mevla’nın nazarında
Kabul görmek adına iki cihanda
Aziz olsun yürekler sevgiyi kıble edinen.