Benden olsun diyeceğim güller soldu çoktan
Aşktan sözlerimi yok ettim
Harcadıkça her şeyden yoksun bol keseden
Bize düştü yine (ç)ağrısı
Cancağızım… Bekleme ilham perisi gelmeyecek
Zaman artık o zaman değil

Tüketiyoruz yağmurumuzu yağmıyor
Kirletiyoruz gökyüzümüzü
Hani parlaklığı ayın?
Çökmüş hüznü güneşin
Nefeslerin kirli yüzü

Üç beyazdan uzak duralım dedik
Karın alınganlığı üzerinde
Sancılı ana yüreğinden mustarip
Toprak erozyonu…

Çok obursun defterim, doyumsuzsun
Ak beyazım sayfalarında
Yutuyorsun her şeyi

Masamda dolu mürekkep şişeleri
Dizili dolma kalem aksesuarlarım
Gülümsüyorum, renk vermiyorlar hiç
Anlıyorum kaç zaman geçti dokunmadı elim
Okşuyorum, kurumuş küsmüş duygular
Tek damla damıtmıyorlar

Seni seviyorum yazmak arzuhalimi sunmak bir an
Bastırıyorum kalbim gibi
Dayanamıyor çat diye kırılgan yerinden
Atıyor kurumuş cızıklarından simsiyah
Mürekkebin rengi (b)ana kalan

Kaç göz ruhu eder ki yazdıklarım
Var mıdır ederi
Soldurulan yaşamlar döngüsünde
Soğuk raflarda sararmaya durmuş yaprakların gizi
Kayıp şiirler hecesinde

Akışına kapılmış zamanda
Hovardaca harcandı(k) İnsanlık kıtlığı
Kıt insan viranlığı dünyamızda
Beş kuruş etmiyor sevgiyle barış
Bozuk yumurta sarışınlığında aşk...