SEVDA ÇOBANIYIM!
Ey sevdalı gözlerimin ela gözlü şuh dilberi, Koşar dururum peşinden seni gördüğümden beri!
Sana tutsak duygularım taşar gönül ırmağında, Bin bir türlü cilvelerin oynatırsın parmağında!
Canhıraş nalan gönlüme nedir bu sendeki selvet, Yakışır mı bir güzele sevdiğinden öte halvet!
Haberin yok gibi durma sevdiğimi gözlerini, Sadede gel itiraf et dolandırma sözlerini!
Yetmez mi ettiğin zulüm iki dudak arasından, Söz yarası daha beter yağlı kurşun yarasından!
Bulamadım senden gayri şifa imişsin her derde, Sen nasıl bir şifasın ki gözüme indirdin perde!
Hilal kaşın gamzelerin her biri ayrı bir bela, Söz dinlemez divaneyim olmuşum sana müptela!
Sevgi gerek yüreklere her gönülden alınmaz baç, Hayallerimin süsüsün muhannete etme muhtaç!
Sen yaralı bir ceylansın bense topal kör bir avcı, Çözemedim bu davayı ne hâkimim ne de savcı!
Sevgiliye yakışmaz kin at gönlünden kiri pası, Bırakılır mı mahşere bu dava gönül davası!
Ben sevdalar çobanıyım güttüğüm sabır ve acı. Yok ki bu derdin çaresi ancak vuslattır ilacı!
Sana bende olmak ister biçare gönlüme yar ol, Ben yarana em olayım, ömür boyu bahtiyar ol!
Ankara-13.01.2021 Ümit Zeki SOYUDURU
Selvet: Gönül rahatlığı Halvet: Yalnızlık
|
Ve
sevdaya firariliğimiz bundandır.....
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla....