Dağlar
Üç Mevsim
Kavruk


Ne elemler gömüldü, bu çilekeş kalplere
bir bir göçtü çınarlar, dünya kaldı kelplere

Tevâzu, hayâ, erdem, zindanlara tıkıldı
her girdiği sınavda, monşerlere takıldı

Kurudu gür pınarlar, göller doldu çamurla
eller semâya kalktı, yoğrulmamış hamurla

Kudurdu zibidiler dağda, surda, haburda
bankerler para bastı, hoplattıkları kurda

Sesinizi duymadık, gak-guk öten keklikler
arılar da pek yorgun, yastadır peteklikler

Gözler inmez göklerden, bekler ilâhi nusret
dağlar nicedir kavruk, bir bulut suya hasret

Bir lütuf rahmet bekler, can çekişen can bağlar
Sanki içten yanıyor, üç mevsim kavruk dağlar


İdris Esen, Mayıs, 2016, Erenköy