Gecenin bir yerinde
Bıçak gibi bölünür uykuların
Biter gördüğün ışıklı rüya
Uyanırsın
Gözlerin dalgın bakar tavana
Anılar iplik gibi uzanır
Bir top yumak olur anlamsız
Gelir yüzlerce insan aklına
Oysa sen
Bir kişiyi düşler
Bir kişiyi ararsın...

Gitgide artar çaresizliğin
Damarlarından kan çekilir
Titrer dudakların
Dolaşırsın odanda çaresiz
Umutsuzca sevdiğini çağırırsın
Sesin kaybolur karanlıklarda
Kahredersin, başın önüne düşer ağlarsın...

Saatin tiktakları döver beynini
Islanır yatağın yorganın taş keser
Diken gibi batar yatağın
İçinde yalnızlığın büyür koyulaşır
İsyanın sığmaz kitaplara...

Acır yüreğin nabzın hızlanır
Yalnızlık büyür devleşir
Dayanılmaz olur içindeki hasret
İçli şarkılar çınlar kulağında
Üşürsün birden, ürperirsin...

Korkunç bir keder kaplar yüreğini
Yaşlı gözlerle
İçinin kanayan aynasına bakarsın
Mutsuzluğu görürsün orada
Çıplak ve yalın
Yaşamın yalan olduğunu anlarsın...