Gece karanlık, ay dolunay değil
Şarkılar eskisi gibi sarhoş etmiyor,
Kaldırıp parmaklarımı keyfimce şaklatamıyorum.
Sirtaki yapacak yaşım da kalmadı.
Dermanım, yalanım,
Yalvarırım.
İçimde bir şair ölür.

Tren raylarının üstünden atlar çocukluğum
Seksek sayar atmış beş yaş hatıralarım.
Beş taşa oturmuş çapkın yanım,
Çaktırmadan süzer, göz kırparım.
Dermanım, yalanım,
Yalvarırım.
İçimde bir şair ölür.

Dağların beyazlığı, sarp yollarımın ışığıdır
Ürkek tavşan izleri,
Gidip de gelmeyeceğini
Sövüp de iman etmeyeceğini
Nuh deyip peygamber demeyeceğini
Bilsem,
Zülfünün bir telini koparmazdım.
Dermanım, yalan yanım,
Yalvarırım
İçimde bir şair ölür.

Aşkları bilirdim eskiden
Çok dinledim dedemden
Ben de geçeyim bu bilmeceden
Kendi düşen ağlamaz, ağlarım inceden
Dermanım, yalan yanım
Yalvarırım.
İçimde bir şair ölür.


Dermanım, yalan yanım.
Yalvarırım.
Sen almazsan koynuna,
İçimde bir şair ölür.
Giyerim kelimelerden kefen
Tabuttur lügat.
Saklar beni incitmeden.
-Sen gelip buluncaya dek-

M.Ö./2008
KAHRAMANMARAŞ