Babam;Dağa pamuk eker,
Yel yolacak, el alacak!
Hasat günü, gidip bakar,
Seyredelim, nen bulacak!

Benim babam; Riyâ bilmez,
Yolda Altın bulsa, almaz!
Yolunduğu akla gelmez;
Sanman, göze kan dolacak!

Benim babam, güyâ görmez!
Hiç hayırsız, rüyâ görmez!
Pislik bilmez, bâya görmez;
Aksi dersen, zân olacak!

Benim babam, ağa adam,
Demez; Garez, kîni güdem,
Hakk derdidir, mutî, müdam;
Hesâp, mizân, gün gelecek!

Benim babam, süse bakmaz,
Varda, yokta, tasa çekmez,
Nâmerdlere boyun bükmez;
Gerekirse, şan salacak!

Benim babam, bilmez hile,
Doğruyu der, güle güle.
Bir türküdür, dolar dile;
Gâmda dâhi, ten gülecek!

Pamuk ne ki? Dağda babam,
Mertlik eker, çağda babam!
Terazide sağda babam;
Senden bize, san kalacak!

Benim babam, çok incedir,
Özde kızmaz, hep sözcedir,
Sanırdım ki; uzakçadır;
Yüzü boşver, can bilecek!

Akla gelmez, ne yazayım?
Uyku geldi, az uzayım!
Gidişâtı tez bozayım;
Yoksa bana, çan çalacak!

Burda yetsin, hâl kalmadı,
Sözüm bitti, dil kalmadı,
Akıl netsin, yol kalmadı:
Babam şimdi, bun kılacak!

Benim babam, biraz deli!
Varsın olsun, asrın dili!
Hakk’ı bilir, Hakk’a yolu;
Başka bilmez, yol yelecek!

Benim babam, Yurda kaygı,
İçi, dışı, dolu duygu,
İkrâm, hürmet, izzet, saygı;
Mirâs koyup ,SON ölecek!...


Rukiye Dilşad ERDOĞAN