0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
403
Okunma
bir karanlık ruhun
gölgesi düşüyordu aynaya
iki yüzlü şairler gibiydi aşk
şemsten sonra
benzemedi hiçbir şiire
dönüyordu dünya kendi ekseninde
bilmem kaç derecelik bir açıyla
sahte şairler
korkuyordu ışıktan
kapkara gölgeler sürerken kağıtlara
aşk üşüyordu...
kaçıyordu
bir karafatma
karanlık bir boşluğa
ve aslında hiç’liğe
şimdi
güya şiir yazıyordu
FATİH ŞAHİN IŞIK
ŞAHBEYİT
5.0
100% (3)