Viva
göz vurgunu bir gecede
ölü değildi henüz tepede ay kemanlarla davulların fagot konçerto ve sonatların oynaşma saatleri boşluğa doğru ilerleyen dört mevsim kör bir karanlık Vivaldi matemi yüzümde ilk konaklayan cesetleri derin bir sızıydı manastırdan sarkan çocuklar külleri ateş kıvamında gondol kokuları saçları kırmızı çığlıklar korosu dinlerken gözlerimde kelebekler ağlar ödünç alınan alacalı ruhların denizatı kişnemelerinde annem yoktu babamın anısı vardı gecesinde tutulan ay tutunduğum sabahında bir fırtına çığlıklarımın yaşında savurur beni ta bir uçtan sevdiklerimin yanına giderken gerçekleri betimlerim gerçeğimi bilmeden üstelik Zeki Çelik / 05 Şubat 07 Seslendiren: Melda |