27
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2824
Okunma
göz vurgunu bir gecede
ölü değildi henüz tepede ay
kemanlarla davulların
fagot konçerto ve sonatların
oynaşma saatleri
boşluğa doğru ilerleyen dört mevsim
kör bir karanlık Vivaldi matemi
yüzümde ilk konaklayan
cesetleri derin bir sızıydı
manastırdan sarkan çocuklar
külleri ateş kıvamında
gondol kokuları
saçları kırmızı
çığlıklar korosu dinlerken
gözlerimde kelebekler ağlar
ödünç alınan alacalı ruhların
denizatı kişnemelerinde
annem yoktu babamın anısı vardı
gecesinde
tutulan ay
tutunduğum sabahında bir fırtına
çığlıklarımın yaşında
savurur beni ta bir uçtan sevdiklerimin yanına
giderken
gerçekleri betimlerim
gerçeğimi bilmeden üstelik
Zeki Çelik / 05 Şubat 07
Seslendiren: Melda