1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
598
Okunma

Bir yük treniyim;
Ufka doğru uzanan demirden yollarda.
Vagonlarım tıka basa boşluk,
Yük; anısızlık, sensizlik...
Seferim bir kerelik, yön belli değil,
Dönemeyişlere yolculuk...
Düdük çaldı; çoktan hareketlendi tekerlekler,
Bak; raylar ağlamaklı, hüzünlendiler...
Geride kalan en güzel istasyondun,
Gerçekte ise Kaf Dağı’nda bir masal,
Ne bir veda öpücüğü isterim,
Ne de el salla,
Artık gidiyorum... ELVEDA...
5.0
100% (5)