Yazdığım bütün şiirlerimi yakacağım.
Ve kıracağım bütün kalemlerimi.
Alıp başımı gideceğim sonra.
Karda yürüyeceğim bütün gün.
Ayak izlerim örtülecek ardımdan...
Bir meyhanede ölesiye içip.
Ve cebimdeki bütün parayı bitirip.
Bilmediğim bir sokağa dalacağım.
Yanağını okşayacağım oyun oynayan çocukların.
Yavrusunu uçuran kuşlara bakacağım...
Bir kadın geçecek yanımdan.
Yaşama sevincini çoktan yitirmiş.
O kadını sana benzeteceğim.
Kuşlar havalanacak birden.
Kuşları ürküttüğüne içerlemeden.
Üşümüş ellerini alıp içimde ısıtacağım...
Sonra yalnız bir ağaç bulacağım.
Yüzüne kimselerin bakmadığı.
Dallarına kuşların konmadığı.
Yaşlı kuru bir ağaç.
Gidip altına oturacağım.
Karlarını döküp sevinecek.
Karı ayazı bölüşüp onunla konuşacağım...
Yüreğimin orta yerine.
Azat edilen bir kölenin sevinci yayılacak.
Unutacağım şiirlerde unutamadığımı.
Yalnızlığımı çaresizliğimi unutacağım...