Beyaz olmuş siyah saçım,
Doğru durmaz titrer başım.
Nedir benim bu telaşım?
Artık ben de ihtiyarım.

Artık öyle iyi görmem,
Gelen, giden, kimse bilmem.
Çocuk gibi rahat durmam,
Artık ben de ihtiyarım.

Kimi sakat, kimi rahat,
Böyle gelir gider hayat.
Ne kat lazım, ne de bir yat,
Artık ben de ihtiyarım.

Bir gün sen de boyun büken,
Olmaz mı hiç gülde diken?
Yaşarım, can tende iken,
Artık ben de ihtiyarın.

Şu dünyaya doyulur mu?
O kapıya konulur mu?
Eski gençlik bulunur mu?
Artık ben de ihtiyarım.

Dua edip şükreylerim,
Şiir yazar söz söylerim,
Düzen böyle, ben neylerim,
Artık ben de ihtiyarım.

Yaşça benden büyük olan,
Bu sözlere gönül koyan
Duymayana desin duyan,
Artık ben de ihtiyarım.

Yıllar bana vurdu künde,
Geçip gitti bak, bu gün de!
Mahir der ki ’artık ben de,
İHTİYARIM, İHTİYARIM…

Mahir Başpınar