Yaşamımca doğru yoldan sapmadım
Bilir ahvalimi tanıyan kullar
Maddeye mukaddes diye tapmadım
Giymedim sırtıma atlastan çullar


Kim medet dediyse oraya yettim
Yoksulluğa düştüm biri bin ettim
Sevdanın peşinde ömür tükettim
Vuslata ermeden tükendi yollar


Düşündüğüm o ki inceden ince
Sağlık gerekliydi her şeyden önce
Koşarken sarsılıp yere düşünce
Uzanıp tutmadan kırıldı dallar


Çalıştım emeğe terimi kattım
Gündüz tok göründüm gece aç yattım
Huzuru çok gören kadere çattım
Yaşanmadan geçti beyhude yıllar


Toprağı işledim tohumlar ektim
Gelecek günlere fidanlar diktim
Rast gitmedi işim çileler çektim
Mevsimsiz sarardı tomurcuk güller


Ömrüme kurulmuş çeşitli tuzak
Baharın gününde yaşadım sazak
Dipsiz deryalarda kıyıdan uzak
Delindi dibinden bindiğim sallar


Aydınlık umudum döndü griye
Harcanmış dünlerim kaldı geriye
Ruhumu okşayan hoş bir periye
Derdimi söylerken lal oldu diller