Neydiin diye bana sorma gardaşım.
Odadan odaya tur atar oldum.
Pandemiyle kızıla boyanmış yollar.
Camdan uzanıpta bakamaz oldum.

Nefis koronadan dahada sakat.
Bırakmaz dizine ne güç ne takat.
Ne maske fayda eder nede nasihat.
Nefis belasından çok tırsar oldum.

Her akşam haberde tablo artıyor.
Gördüğüm vakalar yürek yakıyor.
Cahiller kuralı yoka sayıyor.
Aşı yollarını bekliyor oldum.

Gidenler gittide kalanlar kaldı.
Kalanda almadı ders yollara daldı.
Sorarsan kendince tedbirler aldı.
Onların adına ben korkar oldum.

Ölmekten değil ki, sebeptir korkum.
Mevlâ der ecelin değişmez kulum.
Kul hakkı olmasın, hak olsun yolum.
Artık ahireti düşünür oldum.

Benim ne gecem kaldı ne gündüzüm.
Eve kapandım kaldım be iki gözüm.
Koronaya aranıyo bin çözüm.
Nefsimle uğraşıp savaşır oldum.

Yaratan korusun bizi salgından.
Çekilsin belalar ümmet yolundan.
Nefse yenik düşüp olma namazdan.
Mü’min kardeşlere duakâr oldum.

Sedat YILDIRIM