SENİ ÇOK ÖZLEDİM ANNE

Yine bir Anne’ler günü sensiz geçti AnneHer Anne’ler günündeki
gibi yine ağladım.Her kes gülüp söylerken ben ıssız köşeleri aradım.
Kimse göz yaşlarımı görmesin diye saklandım.
Biliyormusun Anne ben hiç sensizliğe alışamadım.
Nerye baksam sanki sen çıkıp gelecesin gibi geliyor bana.
Boynumu büküyor ve öylece senin hayaline dalıyorum.
Üzgün ve dertli Yine bir Anne’ler günü geçti sensiz,ve neş-esiz.
Olmuyor,olmuyor Anne sensiz olmuyor.
Senin özlemin hasretin içimde alev alev yanıyorİçim acıyor.
Anne içim acıyor.
Bir kuş gibi kanat çırpa çırpa uçtun gittin göklere.
Beni bırakıpta gittin.
Yine bir Anne’ler günü geçti Anne,sensiz ,neş-esiz ve sessiz sessiz.
Hasretinin sessiz çığlıklarında yüreğim çığlık çığlığa.
Ben o gün vitrinlere bakmak istemiyorum,vitrindeki yazıları
okumak istemiyorum.Anne’ler gününde hep ağlıyorumHerkese
Anne’ler günü olan o en sevdiğim gün,
şimdi benim hüzün günüm.Yine bir Anne’ler günü geçti Anne,sen
yoksun ve ben mahsun.Seni çok özledim Anne çoook.
Bana yavrum demeni,çocuğum demeni,bana sarılıp öpmeni,
yüzüme o şefkat dolu tebessümle bakmanı,beni nazlamanı,sevmeni
özledim Anne sevmeni.Bana hep Dua’lar ederdin,Allah’ım sen yavrumun
bahtını açık et,yavruma sağlık sihhatler ver derdin.
Şimdi beni kim sevecek Anne kiiiim?
Kim benim yüzümü şefkatle,sevgiyle,merhametle okşayacak?
Kimse senin yerini tutabilirmi Anne tutabilirmi.?
Yine bir Anne’ler günü geçti sensiz,sessiz sessiz ve neş-esiz.
Ben garip,ben öksüz,ben yetiiim.
Arkadaşlarım bir birlerine Anne’lerine aldıkları
hediyeleri anlatırlarken benim,gözlerim doluyor,içim titriyor.
O zaman sensizlik bende dahada bir acı oluyor.
Seni çok özledim Anne çoook.
Ama Anne’ciğim ben senin Ruhuna Dua’lar okuyorum,Allah’ım diyorum,
Allah’ım,sen Anne’mi sev,onu koru.Ona Cennet’in en güzel yerini ver.
Onu sana emanet ediyorum diyorum.
Aaaaaah Anneciğim aaah,ne güzeldi seninle yaşarken.
O zaman bir başka doğuyordu güneş,bir başka esiyordu rüzgar,
bir başka oluyordu mutlulukGecenin sonunda sabah bir başka oluyordu.
Yine bir Anne’ler günü geçti sensi,sessiz ve neş-esiz.
Anne’ciğim sen gidince ben gülmeyi unuttum,artık geceler
hüzünlü,bayramlar sessiiiz.Senin bir busene hayatımı verirdim
geri gelseydin eğer.Ben artık eski ben değilim.Ben mahsuuun,
ben üzgüüün,ben biçaresizim.Seni çoook özledim Anne çoook.Anne,
hayattaki en büyük arzum,bir bebeğim
olması ve onu senin kucağında görmekti.
Beni sevdiğin,beni nazladığın gibi onuda nazlamanı görmekti.
Ama olmadı,Mevla’m vermedi,vermedi ama senide benden aldı.
Şimdi ben mutsuz,şimdi ben umutsuzum.
AnneYine bir Anne’ler günü geçti Anne,sensiiiz ve sessiiiz sessiz.
Senin yokluğunda ben mahsuuun ve neş-esiz.
Seni çok özledim Anne çooook.

SEDAT YILDIRIM