ne bekliyorum
senin gelmenden ve güzel günler görmekten başka
üstelik sen gömülmüşken geçmişe
güzel günler nazla dudak bükerken
yukarıdan bakarak insanlara
belkide insanı uzaklaştırıyorsun kendinden
pireyi deve görüyor belkide
ve güzellik canımızda söndürülmüş sigara


nerde boy atar acaba
bizim tarlamızda seyrek yetişen ürün
kara gözlü günleri aklamaya ürker
hep başkasının elinde gördüğümüz
bizim sokağa uğramayan
içimizi kıpır kıpır titreten türkü
hangi ellerde söylenir

beklerim sönen ateşin ortasından çıkıp gelmeni
en çocuk bakışın harlayarak içimi
bütün kırgınlıkları yutan ses
şiirin gerçek kaynağı
lir


en başta yazılır ismin sayfamda
senden sonra uzar gider yaşam çizgim
yeter mutluluğuma tek hece
soluk soluğa koşup gelen bir kıta
dokunmadan çalan saz
nağme

gelsen bile yetmez sen’li mutluluk
beklediğim, dursun talanı sokağımın
koca koca araçlar girip
ters yüz etmesin günlerimi
bırakın kendi halime
güzellik bulur yolunu
bir çam kozalağında
bir tohumda

ve arkasından gitmek çocuğun..

12. 06. 2015 / Nazik Gülünay