Var ya, bir sen varsın benden içeri,
Başka da kimse yok." dedim,
Önce şaşırdı, sonra sevindi,
"Eyvallah iki gözüm." dedi.

"İki gözün mü? Hepsi bu kadar mı?
Kabul etmiyorum." dedim,
Ona da "Eyvallah." dedi.

"İki göz yetmez. Burnun, dudağın, elin, ayağın, Saçın, tırnağın, başındaki tarağın,
Çantandaki rujun, farın da olayım, tam olsun." dedim,
Buna da "Eyvallah." dedi.

"Eyvallah aşağı, eyvallah yukarı,
Ona eyvallah, buna eyvallah.
Başka laf bilmez misin sen?
O zaman senin adın ’Eyvallah.’ olsun.
Ama sen o kelimeyi bir daha kullanma." dedim,
Deli mi ne, yine "Eyvallah." dedi.

Yok, kafasına takmış,
Beni de kendisine benzetecek.
"Eyvallah." diye seslendim,
Gözlerinin içi ya bana güldü,
Ya da halime güldü,
İçimden "Eyvallah." dedim.

Ne de olsa güzel kadın,
Hoş kadın, tatlı kadın, havalı kadın,
Gülecek tabi ki.
Ağlasın mı? Yeter ki o hep gülsün,
Ama bana daha çok gülsün,
Başkalarına az gülsün,
Onunla her şeye eyvallah derim ben ya!
Adı mı? Ay, söylemem ben ya!

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
29 Aralık 2020, Isparta