....... Hiç ........
Bir cümle ile başladı seni sevmek.
Ve binlercesi ile yazarak devam etti.
En güzeli de seni yaşarken sevmek..
Böyle kurulmamalıydı cümleler.
Yanımda sen olmalıydın.
Kağıt ve kalemsiz.
Sadece sen.
Sonra yeniden aynı kelamlar düşmemeliydi hatrıma.
Sen yokluktan öte,
varlığa müjde.
Sen yine tarifsiz yürekte.
Kalmadı yine mürekkep damarımda.
Bedenim hece hece dökülüyor,
Çizemiyorum seni hayalime.
Sensiz olmaz diyorum.
Anlatamıyorum geceye.
Sonra uyanıyorum.
Ani ve apansız.
Ve yanı başımda uyuyorsun..
Sayıkladığım sensin yine dilimde.
Bedenim hareketsiz.
Anlatamadım seni sensiz heceye.
Ve sensiz olmaz uyan diyorum geceye.
Anlamalısın artık .
Uyan gece,uyan ben,
Uyan bütün arzular!
Duy sevgili,duy da gel!
Sensiz uyanamayan bir hiçim ben.
Hiç olmak için sende doğdum.
Sen de hiçliğe de varım ben.
Gel o zaman yanalım beraber.
Sen de kül olmaya da varım ben!
Arzu Yücel