Bir ses mırıldanıyordu içimde öyle ki , kulakları tıkamak istiyor insan bu gürültüden ,
Bu ,kuru bir gürültü değil , rüzgarın esiş nağmesi gibi kulağa hoş gelen , kalbimin her odasına ayrı ayrı çarpıp gelen  bir  hoş seda ,
Öyle ki canıma can katan kelimeler birikiyordu özümde
İçimin odaları senle doluyordu ,
Uykuda , uykusuz , uykudan uyanışta , uykuyla buluşuşta
Her dakikası canla doluyordu ,
Bir boşluk kalmadı kalbimde , her yanını dolduran sen...
Ilık bir rüzgarın nefesini hissediyorum
Bu gürültü kuru bir gürültü değil , içimden konuşuyorum seninle ,
Sana sözsüz şiirler yazmak istiyorum, kelimelerle de işim olmasın, onlar da kuru gürültü kalıyor mevzu sen olunca ,
Ilık nefesi var rüzgarın içimde  , bana sözsüz kelimeler söyle ,
Hani hâl lisanı demiştin,   çok mu gevezelik etmiştim
Sesimi sedamı kesip , içimde   mi yaşayayım bu depremi
Enkaz altında mı kalayım  muhabbetin gücüyle
Sana kâfiyesiz kelimeler mi biriktireyim sözleri saklayayım  , sen görme , sen duyma , sen bilme ..
Ne düşündüğün öyle bir gizem ki
Varlığım o noktada eriyor , mum alevi gibi titrek varlığım... Yağan karların  arasından  çıkıp bir merhabayı , bir selamı beklemekle ömrümün sayfalarini koparıyorum defterimden ,
Ama kızmıyorum , sende her şey güzel , sana her şey yakışıyor .
Yokluğun bile asil , en süslü cümlelerimi  aciz bırakıyor .
Bunları da sen duyma , görme , bilme ....

07:43 /10  Aralık Perşembe 2020