Karanlığın hengâmesine attılar bir deliyi,
Biri var deli biri var veli,
Bu dünyada dost elinden içilen şerbetin ,
Hatrı kahvenin hatrına değmez mi ?
Çivisi de çıktı dünyanın , sarsılmakta
Dünya varlığından memnuniyet duymamakta,
Karınca misali insanlar önünden gelip geçiyor,
Dünya kendi kıyametini bekleyip duruyor,
Karanlık halkasında dön dolan , çıkmaz bir sokakta hep oyalan,
Uyuşturulmuş bir akıl dağınık oda da uyuşan akıl bana ne sunmakta
Ezber bozuldu can kafesinde rahat etmiyor,
Öyle özledi ki aslını , aslı burnunda tütüyoe,
Lezzet verir sigaranın nikotini tiryakiye,
Asıl lezzet hakikat dumanının gönülde tütmesinde
Baharı da gördük yazı da, kış oldu merdivenlerden çıkmaya devam,
El tutuyor göz görüyor , azalarımıza şükür hani nerede ?
Geceye bir deli bir veli yakışır,
Öyle gönlüne yaslasam gönlümü anlayanın , bir velinin eteğinde hayat bulsam yeniden,
Ab- ı hayata hasret , gönül tuzakla dolu
İçimde şerbeti içen var , dilersen şimdi uyu
Kaçıp hislerimden kapanıp, en ücra köşelere ,
Yalnızlığın melteminde ılık rüzgar esmekte ,
Yüreğinden vurulursun bazen kainata bakınca,
Eserden müessire aşkı yasayınca
Nerde kaldı hâller , nerde kaldı gönül vurgunu ,
Bu dalgalar üzerimizde iken gönül fazla yoruldu ,
Çıkmaz sokakta bir ay ışığıyla bulurum yolumu,
Yeniden ümidin kıvılcımları depreşir gönlümde,
O rûzigâr ki bir o yana bir bu yana esmekte ...