bir yuva
tüm üşümüşlerin ilacı
korur
tümden bedenlerimizi

bir ömür adadık
çalışıp da çabaladık
bir gün olur diye
beyaz panjurları ile
bal sarısı olsun diye kapısı
ömrü tükendi kimilerinin
hazana döndü umut
kimimizin
illa ki bir şansı vardı

bilmem kaç kez
çırpınıp da durduk
kim bilebilir ki
lokmalarımızdan da olduk
sabrettikçe de yutkunduk
bir bal sarısı kapı için

ya hükmetmeliydik
delik cüzdana
ya da orda burada kapılanmak
bir de sabrı sabra eklemek
teklemeden beklemeliydik

bu işin ucunda köz olup
küle dönmekte var
rüzgara kapılıp da
uçup da gitmekte
kökü köçeği
olmadıktan sonra

kim bilebilir
borç batağında batmakta
mümkün
insan oğlu bu yanılırda
evdeki hesap çarşıyı tutmazsa

bazen uykusuzdur geceler
tüm umudu taşıyorum
içleri kum rengi
odaları tül perdeli
yerleri parke kaplı
kendi kendime avunuyorum

seher varınca pencereme
keser mala ve kürek olur
nasır kaplı ellerim
ve yüreğim
bir küçük evin siluetini
yatakta temaşa ederken
hayallerim

bilmem kaç kez
çırpınıp da durduk
kim bilebilir ki
lokmalarımızdan da olduk
sabrettikçe de yutkunduk
bir bal sarısı kapı için

kim bilebilir ki niçin
kaç kez
Allaha dua edip de durdum
yersiz ve yurtsuz olanlar için…


(21.12.2020) AZAP.. (Kadri Atmaca)