tamam varlığım olunca hep benimleydin
ve canının içinin içiydim de
be zalim yoklukta da
el kızısın
gönlümü hunharca kundaklayan

varlığıma hep sormak isterdim
neden bu denli kaypaksın sen diye
zira yalnız kaldığımı bilmiyor musun
bu vefasızın kurundan
zira acil hallerim
bu durumlarda çok zarara uğruyor

pekala da itiraf edebilirdin
yeşili maviden çok mu çok sevdiğini

ama sen beni
bir altın kolyeyle takas etmiştin ya
bir zamanlar
üstelik yok yere içimizi bulandırarak
sinsi sinsi gülerekten de
içinden hiç acımadan geçirmiştin
şimdi benimi sokacak
yoksa dönüp te kendini mi sokacak
çaresiz bir akrep gibi diye

yani senin anlayacağın şu ki
sen asla bir melek olamazsın
iblisi duygular içinde çıkara taparak
bende bir hayır kurumu değilim
el kesesinden bolca dağıta bilecek

affa uğruya bilecek
küçük bir günahın dahi yok
rezilliğin
en şahikasında yuvarlanmaktasın

bir hiçsin yani
bir parçacık izanın olsa
kurtuluşun olacakta
ne gezer gözünü menfaat bürümüş
ancak toprak doyura

el kabul etse de edepsizliğini
ben kabul edemem
tıynetimde asla eskiye rağbet yok

inan ki ben
kabul ediyorum hatamı
gelişinden anlamalıydım belanı
üç kuruş için
dökerken o timsah göz yaşlarını

her neyse de ne

şu anda
bir bir topluyorum birer bit gibi
üstüme yapışmış olan günahlarını
belki yine
benden menfaat dilenmek istersin
al hepsi de senin olsun
tepe tepe hiç sıkılmadan kullan…



(20.12.2020) AZAP.. (Kadri Atmaca)