her hal ki
yine güne günü yamayacağım
içimde bir iğne batışı var
salkım saçak olmuş yürek dışıma taşar

seccademi getirin bana şu son teslimiyetimde
ellerimi uzatacağım
göğün o en sonsuzluğuna
gecenin bu köhnemiş bir vaktinde
yıldız yıldız yapacağım tövbelerimi
kanayacak bir sızım olmasa da bedende

sonrası tüm çarpık çurpuk duyguları
bir güzel yontacağım
aklımı nefsime galebe çalarak
yüreğim bedenimde yok sayılıyor şu an
hükümsüz ve de çok donuk
yükümün ceremesi fazladan da fazla
iyi niyet
çok fazla ağır geliyor kullanılmışlık
hibelerimin mükafatı ise aldatılmışlık

belli ki bir hançer saplanacak
kalbimin tam orta yerine
belki bir buluta mal olacak gözlerimin yaşları
ve özüm de kaybolacak
o günahkarların kirli ellerinde

siz ki gecenin bu en uykusuz anında
geçeceksiniz bir anda gözlerimin önünden
bir kuş kanadı gibi çırpınışlarınızla
ruhumu örseleyerek
belki bir acıya bulanır gibi
belki de bir medet çığlığı yırtılacak
dudaklarınızdan
sessiz ve sus pus içinde
bir hazan mevsimine sığınacaksınız

ben sizi ne duyabileceğim
ne de bir an görebilmem mümkün
ben sizi hiç anımsayamayacağım bile
oysa ben sizin ciğerinizi bile bilendim
soluğunuzun o pis kokularıyla

çöküşünüzü düşme seslerinizden hissettim
ölmekten çok öte bir şey bu
cehennem zebanilerinin ellerinde

siz vicdanların gülümsemelerini yok saydınız ya
kandırıp da aldatarak o elde ettiğiniz
sizde ki o tüm dünyalıklar var ya
şimdi amel odunlarınız oldu veya olacak
kızgın bir pul olup da bedeninize yapışacak
günahla geçmiş bir ömrün
ateş bedeli olarak mütemadiyen de yanacak…


(18.12.2020) AZAP.. (Kadri Atmaca)