Hadı saklı bir umut ol içimde,
Karsı gel bütün yakarışlarıma...
Arayıp bulayım seni en magrur köşemde,
Maviler tut bana avuçlarınla...
Alın terim gibi saklarım yürek içinde
Hadi! umut ol bana.
ince bir rüyanın dik çizgisi gibi,
Kanayan bir nehrin yetistigi deniz gibi,
Misafirligi biten gece gibi,
Hadi vur terazilere kendini umutlarımca,

Gelde umut ol içimde
Acının kabuğunu kırmak uğruna
Işık ol, üstüme yıgılan gecenin bagrına...
Hadi uzat ellerini eğreti hüzünlerime,
Can ver hasrete mahkum ruhuma...
Bir kıvılcım umut ol pusuda kalan yanlızlığıma.
Gel! baharlarını soldurduğum düşlerime
Razıyım katıksız sancılara
Yeterki gel bende saklı zamana...
Gir hadi hırpalanmaktan bitap olmus yüreğime
Nerde isen kavuş gel...
en kırgın hayallerime;
dokunurcasına
umut ol bana...

Yaralı bir çocuk yüzüyüm senin şehrinde...
Boyalıdır ellerim ince _ince
Kanar bu şehir,
Ellerimde kanar sen gelmeyince...
Hani gelsen diyorum umudun en koyusunda
Yolunu kessen bütün çıglıklarımın,
Sesi hem çıkan hemde çıkmayanların...
Şimdi ne yazarsam yazayım kağıtlara
Kelimelerim sürçer yollarına...
Yeterki sen gel diye.
Öyle yoksul ki yüreğim
Zengin zamanlar koşuyor yokluğuna
Bitsin diye bu yoksulluk
Tükensin diye sensizlik
Şah damarından kopart bütün ayrılıkları...
Ser gecenin önüne,
gözlerinde sakla(ma) umutları...

Senelerce ayrı durduğun yeter...
Dallarımı kıran rüzgara inat gel,
Sadece kücük bir umut giydir üzerime...
Seyirci olma mısra mısra dokuduğum sessizlige,
Bir nefes kat duyulmayan cığlıklarıma.
Hadi durma gel! Kağıtlar paramparça
Kapkara murekkep bulandı ellerime
Bekletme! Umut ol ertelenmiş çocuk sevinçlerime...
Dokun yokluğunda acıya nasırlaşan yüreğime...
Sensiz zamanlara inat gel...
Vururken gece demini her köşeme
savur umut tohumlarını
Gözlerinin kıyısında saklı düşlerime..

Umudum umudun olsun!

Nursel Yılmaz / Selim Salmaz