14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2639
Okunma

yırtar uykularımı buz kesilmiş ayaz gece
ay’ın solgun yüzü örter üzerini kelimelerimin
nefessiz bir sessizlik çöker yüreğime
susar siyahı gözlerimin
akıp gidersin avuçlarımdan
tutamam ellerimde
ikiye ayrılırken “ben”
kesilir soluğum tenimde
esmer bir hüzün durur yüzüme
ıslak bir ağıt yakar bedenim
renksiz ve örtüsüz düşler
bırakırsın ardında..
ağırlaşır
gözlerimdeki
yağmurlar
gider bendeki sen
boğazıma
düğümlenir
hıç-kı-rık-la-rım
Nursel Yılmaz