(22 Kasım 1993’de Diyarbakır Lice’de şehit olan Komando er YAVUZ ULUTAŞ ÇELİKOĞLU’nun aziz hatırasına)

Sabah elbet yakındır çiğ düşerken yaprağa
Komandolar tetikte can vermek için bekler.
Sabırsızca damardan düşmek için toprağa
Kabaran asil kanlar yeni bir destan ekler.
Lice’nin ufku puslu, Lice sılaya uzak
Her kayanın arkası kurulu kahpe tuzak!
Yavuz civan yiğittir, kimden kalır aşağı
Vatanın fedaisi; Kastamonu Uşağı!

Koz dağında dumanlar kurum kurum oturur
Yılanları gizlerler, sezdirmeden içine.
Tüm besleme köpekler bu aylarda kudurur
Emperyalist devletler sahip çıkar piçine.
Operasyon bölgesi ısındıkça ısınır
Aslanları görseniz cedleriyle yarışır.
Odur demir pençeli, doksanların kuşağı
Vatanın fedaisi; Kastamonu Uşağı!

Şehâdeti içerken sanki bir dağ devrildi
Kurşunlara koşarken kırsalın yamacına.
Şu hayatta bir çift göz, cennetine çevrildi
Al bayrağa kan katıp, erişti amacına.
Azize anam ağlar, gidecektir ağrına
Türkiyem mübarektir, sarmaladı bağrına!
Dün tazecik fidanken, bak sarardı başağı
Vatanın fedaisi; Kastamonu Uşağı!

İsmail SÜKLÜM
15 Aralık 2020