Ruhların coğrafyası yabancı işgaller altında
Boğazdan kursağa düşüyor söylenmemiş cümleler
Gizli özneli ve bir o kadar da devrik, insan tek olunca
Düğümlenir durur ardı sıra hıçkırıklar…
Ana rahminde devşirilmiş yürekler, atıyor kaybolan umutlara
Sonbaharda benzimiz gibi sararmış yapraklar
Düşüyor arka sokaklara
Huzur kapısının anahtarı yok komşularda
Mahallede arsız kalabalıklar…
Ay’ın şavkı düşüyor hırçın denize
Geçmişler düşüyor yerlere ve başı dönüyor atinin
Anda kalmak için yüzler düşüyor
Umut ararcasına bir dua pelesenk dillerde
Gözlerden düşüyor dünya denen yolculuk
En iyisi belki de düşmek Ahiretin peşine
Ki oradadır derin, huzurlu bir sonsuzluk
Ve mürekkepten son damlalar düşüyor
Bitmemiş şiirlerin satır aralarına
Düşüyor yine ufkum ümidin peşine
Yine yeniden düşüyor aklıma dua dolu sözler…