1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
717
Okunma
Anadan üryan göklerin
Karasını bağlamış yine gözleri
İsmi ile müsemma
Hazan hanımın.
Birer birer kopmuş bağları
Bulutlara tokat atmış
Ağız dolusu küfürleri
Utandırır Hazan hanımı.
Takvimde yıl der
Üç yüz altmış beş yaprak
Her gün tek tek saymak
Yetmez ilaç olmaya
Hazan hanımın yarasına
Bilir Hazan hanım, geçilmez
Bu savaş meydanından.
O’nun düşmanı dert
Dert tutar koca tüfek.
Hazan’ın cebinde sade sapan
Vazgeç artık Hazan hanım
Yokuşta taş toplamaktan.
Yeğle artık sen de
Gitmeyi ötelere
Savaşında hükmen mağlup olmadan
Cevap Yaz