Hasret biter canı candan sarınca
Şiir dile gelir, sel olur gider..
Gönül sohbetinden demin alınca
Aşk dilden gönüle, yol olur gider..

Aşk yürek’de, şiir ile demlenir
Dem olmazsa deli gönül gamlanır
Beden bedene değ’ince tamlanır
Dillenen duygular, göl olur gider..

Ferhat’ın sevdası yanarken özde
Türküler dolanır dillerde nazda
Karac’oğlan gibi yüreğin sazda
Mızrap tuten elde, tel olur gider..

Yar içinde saklar insan genini
Uzun yola sefer eyler meni’ni.
Aşk ile okşarken eller tenini
Dudağın dudakda bal olur gider..

Şafağa yorgundur söker tan yeri
Işıldar bir anda gözlerin feri
Duyarsın içinden gelen sesleri
Tohum başaklanır dal olur gider..

Vurguni sen aşksın inme derine
Koyma yüreğini harman yerine
Kokun simiş bağın çiçeklerine
Domurcuklar çatlar gül olur gider...

Abdullah Oral.....