ŞU ÂLEM

Aslında elem sunan, bir şişedir şu âlem,
Güneş de dolduruyor, kadehini dem be dem,
Sanırsın ki bir saki, sunuyor sana zemzem,
Gözyaşı elem keder, çiledir kalbe dolan.

Mazinin ahengidir, kıvrım kıvrım kıvrılan,
Kumsallara işlemiş, izini sanki yılan,
Rüzgârın kırbacıdır, tepede ıslık çalan,
Engin kum denizinde, işkencedir kaybolan.

Yükünü tutmuş çoktan, yola revandı kervan,
Bir başkaydı gökyüzü, bayram yeri asuman,
Bir bölük bulut idi, ol yetime sayeban,
Hak yolun yolcusuna, Resuldür rehber olan.

Sır olan varlığını, ne bilen var ne soran,
Şirk gayyasına düşmüş, tapınakta taht kuran,
Tek Allah’a imandır, dil ucundaki duran,
Firavunun cesedi, küfürden geri kalan.

Gözütok elbet ben de, yaratanın kuluyum,
İnanana sunulan, müjdelerle doluyum,
Şükranımı zikreder, aldığım her soluğum,
Bir tek Allahtan başka, yaşanan dünya yalan.

05. 12. 2020