1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
526
Okunma
Geceleri aya karşı sempati duyardım
Tatlı bir rüzgar eserdi o harman yerinde
Sırt üstü uzanarak uzun süre bakardım
Sanki ateş böcekleriydi, yıldız değilde.
Unutulmaz neşeler bitmez gibi sanılan
Hangi yol ayrımıydı bilmem bizi koparan
Kana, kana içsem pınarın kurnalarından
Dağlar ağarırken koştursaydım tepelerde.
Son deminde umudun bilmem nasıl olacak
Sinemdeki hasretler böylemi son bulacak
Bilirim yeniden başlamak hiç olmayacak
Gazeller uçuşurken tiz sesleri gelirde.
Ey senelerdir boşa besledigim fırtına
Al beni götür artık buralarda bırakma
Bunca zaman nasıl kaldım, nasıl uzaklarda,
Yeniden uyanayım toprağımda neşeyle...
Mustafa Yaman
28 kasım 2020
5.0
100% (3)
Cevap Yaz