Gereklilik üzere yaratılmış tüm varlık
Belki de bu sebeptendir çektiğimiz yalnızlık
Yaprakları olmasaydı ne işe yaradı ağaç
Yollarda izi kalmamış insanların mevsimse güz
Paylaşamamıyoruz sevgileri,acıları,..üzgünüz.

Şimdi bomboş sıraları sınıfların, matem var sanki
Cıvıldayan koridorlar say ki maziden bir esinti
İçi boşaltılmış, ruhu kaybolmuş şu okulun
Nerede hani, sabahtan şu saatte hazır bulunun
Ekranlarla öyle uzaktan yaşanmıyor, yaşanmıyor ki.

Bahçede boynu bükük potalar, fileli futbol kaleleri,…
Toplarsa çoktan kaybetmişler ahenk veren sesi
Zil halen çalıyor fakat, ne giren var ne de çıkan sınıftan
Bu nesil adına bir şeyler yapmalı, biliyorum bunu
Elimizde tek enstürman, yine ekran, yine ekran.

Kürsüsünden bakan Ata`küstü, öğretmen,veli,…
Bu hengâmeli gidişin işte budur ahvali
Sımsıcak duygularla bakan meraklı gözleri arıyoruz
Yetmiyor ekranlar bize yetmiyor, sığmıyoruz
Geçen acı günlere inat, sabırla bekliyoruz.


Caddelere hayat veren minik adımlar hapsoldu
Anladım ki bu virüs, bizleri fena vurdu
Durdu ki hayat durdu, sıkıştık hanelerimize
Kurumuş gazeller gibiyiz sanki,ruhlarımızsa virane
Tesellimiz kaldı bahara, bu gidişin sonu hayrola…

Oğuzhan KÜLTE