Nasıl anlatsın ki kâğıtla kalem ?
Şimdi yazılanı bozan yaranır
Menfaât üstüne kurulmuş âlem
Yalakalık eden ozan yaranır !..

Arif benim, edip benim diyerek
Sahtekârlık hırkasını giyerek
Namerdin elinden lokma yiyerek
Kasılarak gezen, tozan yaranır !..

Gün değil, felekten yıllar çalarak
Zevk ile sefaya, şevkle dalarak
Başka başka kucaklarda kalarak
Daha yok mu diye azan yaranır !..

Avunurlar çaldıkları emekle
Sevinirler kul hakkını yemekle
Övünürler biz şairiz demekle
Şuarâya mezar kazan yaranır !..

Giriyorlar her boyanın rengine
Bilmezler ki davul dengi dengine
Oltaları sallamışlar engine
İğneye takılan sazan yaranır !..

Eteğinden öptüm, kurbandır canım
Damarımı kessen akmaz ki kanım
Firavun`a sultan, Nemrut`a hânım
Diyerek naâtler yazan yaranır !..

Yağmuru yazsalar dolu utanır
Yen içinde kalmaz kolu utanır
Vallah hem sağı hem solu utanır
Yine de ortada gezen yaranır !..

Merhamet dildedir zulüm özünde
Riya dolaşıyor her bir sözünde
Su ısınmaz; aşk kaynar mı közünde ?
Aşkı kalemiyle ezen yaranır !..

Güneş ile doğar yıldızla batar
Hilâl`in aşkını ucuza satar
Sevgiyi tatilde denize atar
Kara sevdaları üzen yaranır !..

Yazar, çizer, yürek nazlı gül deyip
Kıskanıp çatlıyor mor sümbül deyip
Aşkımla şakıyor bak bülbül deyip
Kargaya gözünü süzen yaranır !..

Devir artık ahir zaman olsa da
Zamana uyanın küpü dolsa da
Bülbül boyun eğme gülün solsa da
Bu kahpe düzene, düzen yaranır !..