göremediğim bir yerden bakıyorsun
uzanamıyorsun bir kibrit çakmaya
suretin belli değil nereye dönük
yüzüme değse de yüzün
belli değil nereye gittiğin
gönüllü müsün bu gidişe
biri itiyor arkandan sanki
belki bildiğim


nasıl yaşadığını görmedim
bir anımdı dalgın yürüyüp geçtiğim
silerek zamandan ters akıntıları
açmaya çalışarak toprağın gözünü
koşarak, baharın arkasından
severek sonbahar yapraklarını
bir fidan dikişini görmedim
belki sendin ormanı talan eden

ne olursa olsun sanki
sende insanı sevdim
dikenini görmeden koklayışını gülü
ağlamanı gizleyip içine
kahkahayla gülüşünü
belki değil, sen serdin ayağımın altına kilimi
bekledin verdiğin sevgiyi
bir lahza bırakmamı eline

hayatın gözü kördü ben değil
uyuklayanları görmedin mi
uyur taklidi yapıyor olsun istedin
girsinler uyanarak bir yola
önce sevgi açsın bayrağı
göze alarak koluna kelepçe geçirilmeyi
arkasından yürüyen çok olur

belki..


27. 11. 2020 / Nazik Gülünay