3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
540
Okunma
bu kaçıncı geceye güneşi çalışım,
bu kaçıncı sayamadım,
rakamları alt alta , üst üste koyuyorum
topluyorum kahkahalarını
çıkartıyorum göz yaşlarını
çarpıyorum seviyorumları
ve bölünüyorum terkedişlerine
ben senden ayrı yazılmıyorum
hiç bir işlemin sonunda
ya bölüm,
Ya kalan,
hep ekslen,
hep yarım ,
bir gün’aydına el veriyorum
tüm yarımlar
tüm kalanlar
ellerim de
hava da kasım zılğıtları
dili dişi titreyen
ciğerimde yanık türküsü
nefesimde yürürsün
öyle habersiz
öyle titrek
öyle yalın
tüm kalanları tamamlar gibi
ilk gün gibi
sanki güneşi beraber uyandırır gibi
öyle gerçek,
öyle düş,
öylesine değil ...
Sibel Karagöz
5.0
100% (6)
Cevap Yaz