Nedir başımda bela günahtan mı suçtan mı?
Dertlerim sefer etti, cana mısın demedi…
Ne yürek varmış ulan çelikten mi tunçtan mı?
Paramparça oldu da bana mısın demedi…

Nerede şimdi hani bahtiyar gülüşlerim;
Umudumu bin parça ederek bölüşlerim;
Saklanan son resminde hayallerim, düşlerim;
Bir başına kaldı da bana mısın demedi…

Talan oldu bir şubat soğuğunda bahçemiz;
Mutluluğu unuttu matem rengi hecemiz;
Yalnız sabahlar değil, boynu bükük gecemiz;
Nice yara aldı da bana mısın demedi…

Ne demek kalanları şimdi yak şimdi dağıt;
Tükenmedi yıllardır ardına düşen ağıt;
Koca ömrüm kahrını derbeder çeken kâğıt;
Kara kalem doldu da bana mısın demedi…

Üşüyor yıllar yılı tutan yok, parmaklarım;
Kora düştü yüreğim, kurudu dudaklarım;
Beni çoktan terketti ellerim, ayaklarım;
Belasını buldu da bana mısın demedi…

Kalan aklım kederden kafa bulurken şişe;
Sahibine tutuklu yürek denen şu köşe;
Hayalinle beraber bir tebessüm bir neşe;
Nice haber saldı da bana mısın demedi…

Bir musalla taşında beklemekse çaremiz;
Nefes nefes bir telaş yürümektir gayemiz;
Mavi güller rengiyle dolarken hikâyemiz;
Gonca iken soldu da bana mısın demedi…

Ali ALTINLI – 19.11.2020
Saat: 00:21