Alev alev ateşinle övünme
Bir damla su ile, sönersin gönül
Tacına tahtına bakıp avunma
Gün gelir tahttan da, inersin gönül

Yalnızlık kemeri sarar bedeni
Tarifsiz acılar yorar bedeni
Yaralı kanatlar taşımaz seni
Dikenli dallara, konarsın gönül

Boynunu bükerek, geçer yılların
Mecalin tükenir, tutmaz kolların
Rüzgârla savrulur, gider küllerin
Bir kuytu köşeye, sinersin gönül

Kimi gelip geçer, kimisi hancı
Kimi candan yakın, kimi yabancı
Kimi doğru söyler, kimi yalancı
İki süslü lafa, kanarsın gönül

Dağılır düzenin, bozulur çarkın
Okunmaz şiirin, çalınmaz şarkın
Ne mekânın kalır, ne evin barkın
Yuvasız baykuşa dönersin gönül

Şentürk Dursun

-----------------------------
DOST KALEMLERDEN
------------------------------
Gönül düşmüş aşka izini sürer
Taşkın bir sel gibi alır sürükler
Yeter artık desen seni kim duyar
Herkesi kendin mi, sanırsın gönül........Kardelen-1



Zor yola revansın, düş kata kata
Aman ha dikkat et, gelme sakata
Sevdaya tutuldun, kalp ata ata
Alev almış içten, yanarsın gönül......ishakaras