2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
620
Okunma
“Secde et ve yaklaş!...” Ne ilâhî sır!
Büsbütün hiçliğin zirvesinde naz.
Yeryüzü dürülür, yorulur asır,
Bir ân ki; içinde yoğrulur niyaz.
Çığlık çığlık dâvet minârelerde,
Varlığa bir misâl pervânelerde,
Arayın... der gibi virânelerde;
Melekût ses verir: Hep avaz avaz!
Dünyanın içinde, dünyadan ayrı,
Ahiretten yana, hem ondan gayrı,
Meyve veren ağaç, bal yapan arı,
Özünden haberdâr az biraz biraz.
Merhametin burcu Nebî’den haber,
Ağlayan bir çocuk, annede keder,
Boğmasa bir şefkat, şefkati eğer,
Huzur benim için bir sokak; çıkmaz!
Gürül gürül akan bir nûrlu nehir,
Yıkanır günahlar hepsi de bir bir,
Selâm ile sâlât... ve emir: Tekbir!
Bir vedâ, bir sedâ, bir edâ namaz.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz