Memleketin bir ucundan seslenip,
Ne olur yanıma gel derdin Hülya’m.
Sevgi dolu sözlerimden beslenip,
Âşıksan dağları del derdin Hülya’m.

Sabah yeli sert eserken güzüme,
Zülüflerin benziyordu üzüme;
Tüm kaygımı okuduğun yüzüme,
Ne olur bir kere gül derdin Hülya’m.

Yollarında boynu bükük gezerken,
Uzun süren yokluğundan bezerken,
Karamsarlık ciğerimi ezerken,
Seni sevdiğimi bil derdin Hülya’m.

Deli gönlüm seni ne çok özlerdi,
Sabah akşam yollarını gözlerdi;
Öğütlerin yüz güldüren sözlerdi,
Kalbe huzur veren dil derdin Hülya’m.

Hayattaki engelleri aşarken,
Kem gözlerin nazarına şaşarken,
Vefa dolu yüreğinle yaşarken,
Aşkın dilimdeki bal derdin Hülya’m.

Alptekin hayaller kurduğu zaman,
Saat on ikiyi vurduğu zaman,
Gözlerinle hayat durduğu zaman,
Gitme biraz daha kal derdin Hülya’m.

Senli hayallerin içine dalsam,
Derdim ki gitmeyip yanında kalsam;
Ne zaman sazımı elime alsam,
Sevdiğim türküyü çal derdin Hülya’m.

Dutla ceviz bol olmalı löklerde,
Kılcal damar uzar gider köklerde;
Mutluluktan uçuyorken göklerde,
Aşkımız rengârenk dal derdin Hülya’m.

Alptekin Yazar

*
Lök: Dut ve cevizden yapılan bir tür tatlı.