Gözlerine yabancı gözler dokunmuş
Mutluluk saçıyor hüzün kalmamış
Sevdamızın ruhuna bir fatiha okunmuş
Artık bana bakacak yüzün kalmamış


Duydum ki yüreğine yeni bir yar bulmuşsun
Bana hazan vermezken ona bahar olmuşsun
Ömrümü Bir papatya niyetine yolmuşsun
Öyle bir gitmişsin ki kendin de kaybolmuşsun
çamurda ayak sesin Kar’da izin kalmamış

Ne bir mektup bırakmış
Nede bir not düşmüşsün
Her neyi istedinse
Koparmış götürmüşsün
Başkasının yüzüne sevgi dolu gülmüşsün
Artk garip gönlüm de gözün kalmamış


Maziye gömüşsün benle sevdamı
kalbin de küçük bir yerim kalmamış
Bekleyen mahkum gibiyim idamı
Son arzumu soracak sözün kalmamış


Benden bir başkasına
Yar gözüyle Bakmışsın
Hem ismimi unutmuş
Hem Resmimi yakmışsın
Her ne olup bittiyse
Geride bırakmışsın
Öyle değişmişsin ki öz’ün kalmamış


Aşmışsın gitme diye koyduğum
Engelleri
Yıkmışsın renga renk
O körpe hayalleri
Bahar da küskün sana kırdın diye gülleri
Kanlıdır bundan böyle yüreğinin
Elleri
Sönmüş sevda yangının ve savrulmuş külleri
Bizi tutuşturacak köz’ün kalmamış


Ellerine dokunmuş buz gibi eller
Bir çırpıda yanmış bütün hayaller
Artık senin gibi kokmuyor güller
Rüzgarda sırma saçın kahpe tenin
Kalmamış.