Yorduğun beden
Öldün
Kurtuldu senden
Bir kuş gibi hafifledin
Ölmeden ölmüştün zaten

Mekanın cennet olsun
Allah rahmet eylesin
Ruhuna el fatiha

Sen ey iki gözünü çöpten sakındığın
Kuruttun yaşlarını gözlerinden
Doydun mu bir avuç toprağa

Daha ölmem diyordun
Duyurdun bak sonunda Azrail’e sesini
Sardılar iki metrelik kefene

Haklıymışsın
Gelmedi terk edip gidenin
Vardı sevenlerinden üç beş kişi
Öldüğüne sevinenlerin

Aman Allah’ ım nasıl da çalıyorlaŕdı eşyalarını

Derin
Ve serin bir yer istiyordun ya
Babanın yanına neden gömmediler biliyor musun
Neymiş efendim üvey evlatmışsın

Tasalarını dertlerini atmışsın
Rahat uyuyup
Misafirsin diye o gün kimseler karışmadan yatmışsın

Can çıkmadan huy çıkmaz biliyorsun
Canın çıktı
Huyun da çıkmıştır öĺümün sayesinde

Haklarını helal ettiler, duydum
Neye şaşırdım biliyor musun
Hani çok sevdigin canının parçası evladın da gelmemişti
Çok üzüldüm
Yüreğimden vuruldum
Öldüm

Gördüm
Saçını başını yoluyordu
En çokta anan ağlıyordu
Gerisi yalan

Neyse toparlan kendine gel
Üç beş güne kalmaz götürüler istediğin yere cennete
Yada cehenneme
İkisinden birine

Sorulan sorulara doğru cevap ver tamam mı kardeşim

Ha unutmadan
Şiirin yarım kalmıştı
Cenazen ile hasbihâl
Yazdım bitirdim hakkını helal et

Neyse hadi kal toprağınla tek başına
Uğramazlar bugunden sonra yanına
Ne de yarına