Şöyle bir düşündüm de;
sevgi neydi ?
*

Sevgi ateşti ve körüklemek gerekirdi
beslenmeliydi saygı, sevgiyle.
Sevgi değer vermekti, en önemli hediye
zaman ayırmaktı sevdiğine.
Sevgi birbirine bakan değil
birlikte aynı noktaya bakabilendi.
Sevgi yokluklarda özlemi
ve duyguları güçlendirendi.
Sevgi güvenmek
ve bu güvene layık olma duygusuydu.
Sevgi her istediğimi yaparım değil
sadakatli olmak tutkusuydu.
Sevgi romantizmdi ve onu yok etmemeliydi.
Sevgi üşüdüğünde örtmekti şefkatle üzerini.
Düştüğünde kaldırmak
zor günleri birlikte karşılamak, paylaşmak.
Hastalıkta sağlıkta yanında olmak
yanındayken bile özlemekti.

Yine de;
Sevgi Alış-veriş değildi
veriş-alıştı.
Çünkü karşılık beklemeden verilen sevgi
ister istemez çekim gücüne sahipti.
Sevgi iyileştirip güzelleştiren
ruha çiçekler açtırandı
Sokağın kedisine köpeğine selam verdirendi.
Sevgi iyilikti, dostluktu, emekti
Sevgi sırtımızı dayayacağımız dayanak
sığınacağımız bir limandı.
Ve ne yazık ki seven;
bir gün yarım kalacağını bilen tek canlıydı..!



Ferdaca.